ks. prof. Wincenty Kwiatkowski (1892/1972)

teolog, twórca warszawskiej szkoły apologetyki, współzałożyciel Polskiego Towarzystwa Teologicznego, wykładowca i dziekan Wydziału Teologii Katolickiej UW. Autor dwutomowej „Apologetyki totalnej” – dzieła życia, nad którym pracował 25 lat. W latach 1949-1964 redaktor naczelny kwartalnika Collectanea Theologica. Święcenia kapłańskie – 1917.

Po wojnie związany z ruchem księży-patriotów. Rektorem ATK był przez trzy kadencje: 1956-1965, po dwuletniej kadencji dziekana Wydziału Teologicznego. Lata 1957-60 były okresem najgłębszego kryzysu w dziejach Akademii. Rektor Kwiatkowski poprzez intensywne kontakty z kardynałem Wyszyńskim podejmował liczne starania o uregulowanie statusu kościelnego uczelni i ustalenie jej bazy lokalowej. Trudności na tym polu oddaje uwaga Prymasa z 27 lutego1958 roku, zanotowana po spotkaniu z ks. Kwiatkowskim: Chcę utrzymać W[ydział] T[eologiczny] w W[arsza]wie, ale nie mogę uważać się za człowieka aprobującego ATK. Prymas popierał wycofanie się ATK z Bielan i zwrot klasztoru marianom oraz zalecał władzom Akademii starania o odzyskanie Theologicum na Krakowskim Przedmieściu, które do 1954 roku należało do Wydziału Teologii Katolickiej UW.

Zwrot w sytuacji ATK i relacjach Prymasa z władzami uczelni nastąpił po 1959 roku, gdy kardynał Wyszyński, po decyzji watykańskiej Kongregacji Seminariów i Uniwersytetów Katolickich, objął władzę w zakresie kościelnym nad ATK, a następnie po raz pierwszy (1961) oficjalnie pojawił się na Akademii.

Ksiądz rektor Wincenty Kwiatkowski ufundował dla ATK insygnia rektorskie: berło, łańcuch i pierścień. Zmarł 20 lutego 1972 roku w Warszawie, został pochowany na warszawskim cmentarzu w Tarchominie.