ks. prof. Józef Iwanicki (1902/1995)

filozof i logik, kontynuator myśli tzw. Koła Krakowskiego, dążącego do odnowienia tomizmu przez logikę matematyczną. Odbył studia z teologii, filozofii i matematyki w Strasburgu i Paryżu. Święcenia kapłańskie – 1926. Przed II wojną światową współpracownik „Ateneum Kapłańskiego”, którego redaktorem naczelnym był ks. dr Stefan Wyszyński. W czasie wojny uczestnik tajnego nauczania. Po wojnie związany ze Stowarzyszeniem PAX i ruchem księży-patriotów, członek Komisji Intelektualistów i Działaczy Katolickich przy Polskim Komitecie Obrońców Pokoju. W latach 1946 -1956 wykładowca na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej KUL, a w latach 1951-1956 rektor tej uczelni, zaakceptowany przez władze państwowe.

Od 1954 związany z ATK, w latach 1965-1972 jej rektor. Przyczynił się do rozwoju Akademii zarówno poprzez zwiększenie kadry naukowej (z 70 do 208 osób) i liczby studentów (z 219 do 1374), jak też rozbudowę struktury poprzez wprowadzenie nowych kierunków i specjalności, np. sztuki kościelnej czy archeologii chrześcijańskiej na Wydziale Teologicznym; na Wydziale Prawa Kanonicznego kierunków kanoniczno-cywilnego, kanoniczno-historycznego i studium zaocznego; na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej: logiki i teorii poznania, ontologii i teodycei, filozofii przyrody, psychologii, etyki, filozofii religii i historii filozofii. Jego kadencje to czas pierwszych kontaktów naukowych ATK z najwybitniejszymi teologami na świecie, a także początek licznych studenckich inicjatyw naukowo-kulturalnych.

Zmarł 4 sierpnia 1995 roku w Warszawie, pochowany na cmentarzu komunalnym we Włocławku.